Τις τελευταίες μέρες διαβάζω συνέχεια ειδήσεις για βασανισμούς και δολοφονίες ζώων....
1. Ο στρατιώτης Γιάννης Ματζίκος που κλώτσησε ένα πεινασμένο γατί.
2. Ο υπάνθρωπος Γιάννης Καντίρος από τη "λεβεντογέννα" Κρήτη που έκοψε τα αυτιά του σκύλου του με ψαλίδι και καμάρωνε για αυτό...
3. Επίσης κάποιος αλήτης από το ίδιο νησί έπνιξε ένα σκύλο δένοντας μια πέτρα στο λαιμό του.
4. Άλλος μανιακός του ελληνικού στρατού σκότωσε με καραμπίνα τα σκυλιά του στρατοπέδου
Δυστυχώς η λίστα δεν έχει τέλος. Το ζήτημα είναι αν η τιμωρία θα έχει αρχή γιατί αν μη τι άλλο αυτά τα όντα που πράττουν τέτοιες κτηνωδίες είναι επικίνδυνα για την κοινωνία μας...Και η τιμωρία δεν αξίζει μόνο στους βασανιστές ή δολοφόνους, αλλά αλλά και σε όσους τους υποστηρίζουν ή τους καλύπτουν...
Αλλά σε αυτή τη μπανανία που ζούμε πότε υπήρξαν νομικές κυρώσεις για τέτοια ζητήματα;
Αν και προσωπικά δε θα μου αρκούσαν οι νομικές κυρώσεις. Θα ήθελα πάρα πολύ κάποια στιγμή να δω έστω έναν από αυτούς που έχουν βασανίσει ή σκοτώσει ένα αθώο πλάσμα να του προκαλούν τα ίδια που προκάλεσε στο άτυχο ζώο.
Τελικά, όμως, τίποτα δε θα γίνει. Άντε κανένα πρόστιμο ύψους 500 ευρώ (τόσο αξίζει φαίνεται η ζωή ενός ζώου). Εδώ κοντεύει να ξεχαστεί το γεγονός ότι ένας μπάτσος πριν μερικούς μήνες σκότωσε εν ψυχρώ ένα 15χρονο παιδί, θα ασχοληθεί η -κατά τα άλλα αδέκαστη- ελληνική δικαιοσύνη με μερικούς σκύλους ή μερικές γάτες; Τι κι αν αυτά έχουν ψυχούλα και αισθήματα και νιώθουν τον πόνο; Τι σημασία έχει για αυτούς; Άλλωστε ζώα είναι....
