Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Καθωσπρέπει οικογενειακή βία

Καθηγήτρια οικογενειακού δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο ξυλοκόπησε άγρια το 9χρονο υιοθετημένο παιδί της, μπροστά στα έκπληκτα μάτια περαστικών και του εφέτη συζύγου της, προέδρου του Ακυρωτικού Δικαστηρίου. Το αγοράκι διακομίστηκε στο νοσοκομείο με κακώσεις και εκχυμώσεις, ενώ η πανεπιστημιακή δάσκαλος (;) οδηγήθηκε στο Αυτόφωρο. 


Ο ένας, δηλαδή ο εφέτης, αποφασίζει για τις τύχες μας στις αίθουσες των Δικαστηρίων. Η άλλη, καθηγήτρια, δίδασκε μέχρι πρότινος στα αμφιθέατρα για τις τύχες των παιδιών μας. Και οι δύο ξυλοκόπησαν το παιδί τους σε δημόσια θέα. 


Το ανατριχιαστικό περιστατικό, που ξεπερνά κάθε λογική, συνέβη το μεσημέρι του Σαββάτου στην συμβολή των οδών Ζέρβα και Βασιλέως Γεωργίου στην Τούμπα Θεσσαλονίκης.  Οι πολίτες «πάγωσαν», ακούγοντας τις παιδικές κραυγές και τα ουρλιαχτά του 9χρονου. 


Αυτόπτης μάρτυρας είδε μία γυναίκα σε αλλόφρονα κατάσταση να επιτίθεται με μανία σε άγνωστο άτομο. Πλησίασε να δει τι συμβαίνει, πιστεύοντας ότι η γυναίκα έπεσε θύμα τσαντάκια και κατάφερε να τον ακινητοποιήσει. Αυτό που αντίκρισε, ωστόσο, ξεπερνούσε κάθε νοσηρή φαντασία. Το «θύμα» χτυπούσε με κλωτσιές και μπουνιές το παιδί της, εν μέση οδώ. Δεν την πτόησαν ούτε τα βλέμματα των περαστικών ούτε οι απελπισμένες φωνές τους να σταματήσει. 


Σιγά σιγά άρχισε να μαζεύεται πλήθος γύρω από τη μάνα και το παιδί που ούρλιαζε από τον πόνο. Διερχόμενος οδηγός ταξί σταματάει κι αυτός με τη σειρά του, παρακαλώντας τη γυναίκα να σταματήσει. «Είναι δικό μου το παιδί και το κάνω ό,τι θέλω» απαντάει εκείνη. Δευτερόλεπτα αργότερα στο σημείο φτάνει και ο πατέρας του 9χρονου. Και ενώ όλοι θα περίμεναν να αρπάξει το παιδί από τα «νύχια» της συζύγου του και να το προστατεύσει, εκείνος ακούγεται να μονολογεί: «Δεν έχει ανάγκη το Ρωσάκι»…



Αυτόπτες μάρτυρες καλούν την αστυνομία και η γυναίκα οδηγείται στο Αστυνομικό Τμήμα Τούμπας.


Εκεί, αποκαλύπτεται η ταυτότητα των γονέων. Η μητέρα, 53 ετών, ονομάζεται Ευαγγελία Κουγιουμτζή και είναι καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Συγκλονιστική λεπτομέρεια; Η κα Κουγιουμτζή διδάσκει οικογενειακό δίκαιο… Ο πατέρας ονομάζεται Πανταζάτος, είναι 63 ετών, εφέτης και πρόσφατα ανέλαβε πρόεδρος Ακυρωτικού Δικαστηρίου…


Με εντολή του εισαγγελέα ποινικής δίωξης, η γυναίκα συνελήφθη και κρατείται στο ΑΤ, προκειμένου να περάσει από αυτόφωρο, ενώ με προφορική εντολή του εισαγγελέα ανηλίκων ο 9χρονος διακομίζεται στο νοσοκομείο «Γεννηματάς» της Θεσσαλονίκης, όπου και νοσηλεύεται φρουρούμενος στην παιδοχειρουργική κλινική με εκχυμώσεις και αμυχές. 




Υποβάλλεται σε ιατρικές και ψυχιατρικές εξετάσεις, όπου αποκαλύπτονται σημάδια κακοποίησης στο σωματάκι του. Οι γιατροί δεν είναι σε θέση να πουν πότε κακοποιήθηκε το αγοράκι. Τα τραύματα στην ψυχή και το σώμα του πολλά. 


Αστυνομικοί φρουρούν σε 24ωρη βάση το δωμάτιο όπου νοσηλεύεται το αγοράκι, προκειμένου να διασφαλίσουν την ακεραιότητά του. 


Γεννημένο στη Ρωσία και μεγαλωμένο σε ορφανοτροφείο της Μόσχας, έρχεται στην Ελλάδα στα πέντε του χρόνια, ελπίζοντας ότι βρήκε ένα ζεστό σπιτικό και μία οικογένεια που θα το αναθρέψει σωστά. 


Τα σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα που αντιμετώπιζε δεν του επέτρεψαν να παρακολουθήσει τα μαθήματα στο δημόσιο σχολείο, παρέα με τους άλλους συνομηλίκους του. Η καθηγήτρια και ο εφέτης αποφασίζουν να πληρώσουν δίδακτρα σε ιδιωτικό σχολείο, ενώ ενισχύουν τη διδασκαλία του και με ιδιωτικά μαθήματα κατ’ οίκον. Παράλληλα, παιδοψυχολόγος παρακολουθούσε τον 8χρονο, προκειμένου να τον βοηθήσει να ξεπεράσει τα προβλήματά του.


Η δίκη στο Αυτόφωρο διεξήχθη τη Δευτέρα. Ο εισαγγελέας πρότεινε την απαλλαγή της πανεπιστημιακής καθηγήτριας, αλλά, η έδρα είχε διαφορετική άποψη και τιμώρησε την πανεπιστημιακό με ένα έτος φυλάκισης με τριετή αναστολή. 


Καθωσπρέπει δολοφονίες στη Στοά Κοραή


Στοά Κοραή, ένα κτίριο με αιματηρή ιστορία, που συνεχίζεται.
Η γνωστή στους περισσότερους Στοά Κοραή με τις δυο εισόδους μια επί της Κοραή και μια επί της Σταδίου, μια στοά και ένα κτίριο με πολύ ματωμένη ιστορία. Αρχικά το κτίριο ήταν ιδιοκτησίας της Εθνικής Ασφαλιστικής, λίγο μετά την ολοκλήρωση του επιτάσσεται από την κυβέρνηση Μεταξά, την άνοιξη του 1940 και το 1941επιστάσσεται από τους Ναζί για να στεγάστεί η Κομμαντατούρα, ενώ τα υπόγειά του μετατράπηκαν σε κρατητήρια των μεταγωγών των μελλοθανάτων, μέχρι τη μεταφορά τους στα οριστικά σημεία εκτελέσεως της ποινής τους (Αβέρωφ-Μέρλιν-Χαϊδάρι).
Με την μετάβαση της εξουσίας από την κατοχική κυβέρνηση το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως αρχηγείο του ΕΑΜ μέχρι τον Δεκέμβρη του 1944. Τα χρόνια πέρασαν, κτίριο στέγασε κεντρικές υπηρεσίες της ΔΕΗ,  η Αθήνα συνέχισε να  “άλλαζει προσωπείο” και έτσι το κτίριο και η Στοά Κοραή πέρασε άγνωστο με ποιο τρόπο στον Όμιλο Χαραγκιώνη, που την ανακαίνισε και την εκμεταλλεύεται με ένα πλήθος καφετεριών που ένας καφές στοιχίζει από 6 ευρώ και πάνω και φαγάδικων για τους νεογιάπηδες και τους “επιχειρηματίες”. Μια τέτοια επένδυση στη καρδιά της Αθήνας χρειάζεται και την ανάλογη επιστασία για να διατηρήσει τον καθωσπρεπισμό της… και να αξίζει τα λεφτά της.
Έτσι τα τσιράκια του ομίλου Χαραγκιώνη,  πιστά στο πνεύμα των κρατηρίων μεταγωγών της Κομμαντατούρ,  ξεκίνησαν αρχικά με απειλητικές επιστολές προς όσους μαγαζάτορες έβαζαν νερό στα αδέσποτα, πέρασαν στις φραστικές  απειλές  στους ανθρώπους που ταΐζουν και προσέχουν τα ζώα της στοάς και  γρήγορα  πέρασαν στα έργα…
Πέντε ήταν τα σκυλιά που λιάζονταν στη Κοραή, η Λίζα, ο Σωτήρης, ο Βίκτωρας,  η Κανέλα, ο Μήτσος. Τα τρία πρώτα δηλητηριάστηκαν πριν μερικούς μήνες.
Αυτή την βδομάδα ήταν η σειρά της Κανέλας, η οποία είχε 5 χρόνια πείρας στο δρόμο και τη φόλα δεν θα την έτρωγε με μιας, έτσι το τέρας που τη δολοφόνησε,  όπως είπαν οι κτηνίατροι που την περιέθαλψαν πριν πεθάνει, είχε βάλει τη μάσκα του ανθρώπου και την τάιζε για μερικές μέρες  βάζοντας μικρές δόσεις δηλητηρίου στη τροφή της, την δολοφόνησε  αργά και βασανιστικά, μέχρι που έφτασε να μη μπορεί να σηκωθεί. Τα πνευμόνια της γέμισαν αίμα και δεν άντεξε, όσο και να προσπάθησαν οι γιατροί.
Στη στοά έμεινε μόνο ο τετράποδος φίλος Μήτσος, μόνος πια… Ο Χαραγκιώνης και τα τσιράκια του καθαρίζουν την “επένδυση”.
Οι φίλοι της Κανέλας όμως δεν έχουν σκοπό να το αφήσουν έτσι…μας έστειλαν το παρακάτω κείμενο, και την Τρίτη στις 7.00 το απόγευμα καλούν σε συγκέντρωση στη Στοά Κοραή.

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΙΩΠΗΡΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΟΛΑΣ - Σάββατο 26/6/2010


Καθώς οι πρώτες φόλες του Ιουνίου ξεκίνησαν στην Κω και την Λέσβο, ενόψει επισκεπτών, ενώνουμε τις δυνάμεις μας όλοι οι φιλόζωοι, σε κάθε γειτονιά και κάθε πόλη της Ελλάδας.



Στις 8 το βράδυ και για μια ώρα, όλοι εμείς θα συγκεντρωθούμε έξω από τα Δημαρχεία της περιοχής μας. 1.Ντυμένοι με μαύρα ρούχα και συνοδευόμενοι από τα σκυλιά μας θα διαμαρτυρηθούμε σιωπηρά στη μνήμη όσων ζώων έφυγαν από τη ζωή λόγω δηλητηρίασης, πράξης παράνομης σύμφωνα με το νόμο αλλά και ανήθικης.2.Κεράκια σε σχήμα STOP θα τοποθετηθούν στην είσοδο κάθε Δημαρχείου από τους φιλόζωους που θα αναλάβουν να συντονίσουν την διαμαρτυρία στην περιοχή τους.3. Στις 9 το βράδυ θα διαβαστεί ταυτόχρονα σε όλες τις περιοχές, η προσευχή που βλέπετε παρακάτω και την οποία μπορείτε να τυπώσετε και να μοιράσετε σε συμμετέχοντες και περαστικούς.

Μετά την ανάγνωση της προσευχής θα λήξει η διαμαρτυρία.


  * Απαιτούμε να δράσει η Πολιτεία και να θεσπίσει αυστηρότερους νόμους σχετικά με το δηλητηριασμό των ζώων.
  * Απαιτούμε από τα Δημαρχεία να τηρούν τα προγράμματα στειρώσεων και φροντίδας των αδέσποτων και από την Αστυνομία να αναλάβουν τις υποχρεώσεις τους για τις περιπτώσεις καταγγελίας δηλητηρίασης ζώων.
  * Απαιτούμε να σταματήσει η απάνθρωπη αυτή τακτική εξόντωσης αδέσποτων και οικόσιτων ζώων από οποιονδήποτε, ανεξαιρέτως. Οι τουρίστες δεν ενοχλούνται από τα αδέσποτα, αλλά από τα πτώματα! Και εμείς ενοχλούμαστε για τον πόνο που προκαλείται στα ζώα.

 Όσοι ενδιαφέρεστε να συντονίσετε την διαμαρτυρία στην περιοχή σας:

 -Ενημερώστε φίλους και γνωστούς για να συμμετάσχουν στη διαμαρτυρία

-Αγοράστε όλοι μαζί μερικά κεράκια ρεσώ για να τα στήσετε σε σχήμα STOP

-Τυπώστε την προσευχή ώστε να την έχουν όλοι και να την διαβάσουν δυνατά

-Εξηγήστε στον κόσμο που θα περνά γιατί διαμαρτυρόμαστε

-Στείλτε το Δ.Τ. σε τοπικά ΜΜΕ (κανάλια,περιοδικά,ραδιόφωνο)

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: info@strayshelp.gr






H ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ:
( © Ρίτσα Ανεστοπούλου )
Κι εγώ έμεινα μόνος και ανήμπορος να περιμένω το τέλος.
Με όλη μας τη δύναμη,
απελευθερωμένοι από κάθε φόβο,
βιώνοντας αυτή την αναλγησία,
η στεναχώρια μας ξεχειλίζει και αυξάνεται,
για κάποιους ξεχωριστούς και υπέροχους,
που ταξίδεψαν χωρίς κίνδυνο,
αλλά αντιμετώπισαν το θάνατο, με ένα ρεζιλεμένο τρόπο,
που έγιναν αστραπή και κεραυνός,
να μας υπενθυμίσουν ότι αυτό πρέπει να πάρει τέλος
και μετά φωτεινά αστέρια, όπως τους άξιζε.
Δεν αντέχω στη σκέψη ότι κάποιοι χάνονται μάταια,
γιατί απαίσιοι αποφασίζουν το τέλος τους.
Φωνάζω αλλά δεν με ακούει κανείς,
δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο,
εναποθέτω τις ελπίδες μου σε μια θεϊκή δύναμη,
γιατί είναι η μόνη που μπορεί να αποδόσει δικαιοσύνη
και ο κόσμος ίσως γίνει καλύτερος και πιο υποφερτός.