"Είμαι κάτοικος Αρτέμιδας. Πολλές φορές το πρωί, όπως πηγαίνω στη δουλειά σταματώ και ταΐζω κάποια αδέσποτα που βρίσκονται σε μια μικρή αλάνα στην οδό Υπαπαντής. Ένα από αυτά είναι μία σκύλα γεννημένη, χωρίς ποτέ να έχω δει κουτάβια. Σήμερα το πρωί, 11/1/11 σταματώ το αυτοκίνητο δεξιά για να βγω να τα ταΐσω... Τα σκυλιά με βλέπουν και έρχονται προς τη μεριά μου. Μαζί με αυτά όμως σήμερα έρχονται και τέσσερα κουταβάκια, όχι πιο μεγάλα από 40 ημερών. Μαζί με μένα έχουν σταματήσει ένα ΙΧ από πίσω μου και ένα ημιφορτηγό- αγροτικό στο αντίθετο ρεύμα. Προτού προλάβω να βγω να απομακρύνω τα σκυλιά, έχει ξεκινήσει το αγροτικό και στην κυριολεξία με όχι πάνω από 10 χλμ, πολύ αργά , περνά ανάμεσα τους ,λιώνοντας ταυτόχρονα ένα από τα κουταβάκια στην μπροστινή αριστερή ρόδα, μην σταματώντας μπροστά στις φωνές μας, της δικής μου και της κυρίας στο ΙΧ που συνόδευε το έκπληκτο από το θέαμα παιδί της, σχολείο. Μπροστά στα μάτια μας το έντερο της ψυχούλας βγήκε και ξεψύχησε. Ο οδηγός του αγροτικού σηκώθηκε και έφυγε. Ο αριθμός της πινακίδας του είναι ΛΖ 6889 και είναι ένα κόκκινο παλιό αγροτικό αυτοκίνητο. Πάντα έχω μαζί μου φωτογραφική μηχανή και σας στέλνω αυτά που τράβηξα. Πήρα και το όνομα της κυρίας του ΙΧ αν χρειαστεί. Τι πρέπει να γίνει για να τιμωρηθεί αυτός ο δολοφόνος, που δολοφονεί μπροστά στα μάτια ενός παιδιού; Τι μπορεί να γίνει για να βοηθηθούν τα υπόλοιπα κουταβάκια που είναι καταδικασμένα δίπλα στο δρόμο; Προσωπικά δεν μπορώ να πάρω κανένα γιατί έχω τρεις δικές μου γάτες και καμιά δεκαριά έξω από το σπίτι. Μετακινούμαι πολύ συχνά και πολλές φορές απρόβλεπτα Ρόδο μαζί με τις γάτες μου τις περισσότερες φορές. Η εικόνα μετά : Η μανούλα του κουταβιού όταν αυτό ξεκοιλιάστηκε, το απομάκρυνε, άρχισε να το γλείφει και να το μετακινεί απελπισμένη προσπαθώντας να το συνεφέρει. Όταν είδε ότι δεν συνέρχεται βγήκε στο δρόμο και άρχισε να μυρίζει και να ψάχνει λες και θα έβρισκε την ψυχούλα του να του την επιστρέψει…"
Καταγγελία αυτόπτη μάρτυρα.
Υπογράφουμε ΟΛΟΙ τη ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ για το φόνο.
http://www.gopetition.com/petition/41942.html
Για άλλη μια φορά να δηλώσω ότι ντρέπομαι που ζω σε έναν τόπο που κατοικείται από τέτοια όντα. Σιχαμένη χώρα, σιχαμένοι άνθρωποι.
